Birini Sevmek...

Ruhumun kaçıp saklandığı gizli bir bahçeydi seni sevmek...Kimi zaman nefessiz kaldığımda soluk aldığım bi sığınak...Belki uzun bir yolculuğun son durağı...Kahkahaların gözyaşları ile dans ettiği bir tiyatro ya da sevilme olgusunun değilde sadece sevmenin tadına doyasıya varabildiğim ,aşk kokulu bir pastahaneydi seni sevmek...Sadece sevgiye inananların 'ihaneti' günah sayanların ziyaret ettikleri bir ibadethane...kızılla mavinin birbirine karışımıydı, seni sonsuz sevmek,kocaman bir yürekle görmek...Bir SİHİRDİ seni sevmek,yüreğime serpilen kristal tozlarda saklı. Küçükken izlediğim çizgi filmler gibi gerçek dışı , sürrealist bir ressamın tablosu kadar sıradışı,olasılıksız ama gerçek...Taze bir yaprak gibi yemyeşil...Seni severken kendimide sevdim ben, kendime bile dar gelen bu şatonun güsel prensesiydim artık.Güçlüydüm ve aşamayacağım hiç bir sorun yoktu...Kendimin bile bazen cevaplamakta güçlük çektiğim SORULARa tereddütsüz yanıt alabilmekti benim için seni sevmek,bir ışıktı.bir düş... Şimdi akıp giden bir nehrin geriye kalan tuzu gibi elimde kaldı tüm düşler...Bir adam prens gibi davranıyordu ya da bir prens adam kılığına bürünmüştü...Ters istikamete giden trenlerin camından sarkan iki yabancıydı artık birini sevmek,bir tren ayrılırken aşkda biterdi...Ruhumun acılar içinde kıvrandığı bir hastahane koridoru...Kimi zaman nefessiz kaldığımda iki adım ötemde duran ama uzanamadığım bir pencere kolu,sevmenin değerini yitirdiği dillerle cilveleşmek,kararsızlığımı tetikleyen karanlık ve dar bir yol ayrımı... Kahkahaları gölgeleyen bir yağmurdu artık seni sevmek yanaklarımdan süzülen...Artık bir SİHİRDE değil ayrılıkta gizliydi seni sevmek... Ne yalan sözler,ne alışkanlıklar ne başka arayışlar! Acısı olmayan bir ayrılıktır bu...
Birini sevmek nedir diye sorarsan, artık CEVAP aramıyorum SORULARıma.Birini sevdim işte ötesi yok...


''Aşklarınız ayrılıksız,ayrılıklarınız aşksız olsun...''


Güzin GÜZEY