Krem Vanilya

Malzemeler:
dr.oetker vanilya-butter aroması(pasta malzemeleri bölümünde minicik şişelerde satılıyor)3-4 damla yeterli.yoğun bir tadı var.
3 çorba kaşığı splenda
3 yumurta
1/2 litre yağsız süt

Yapılışı:splenda ,vanilyayı ve yumurtayı Çırpın.Karışımı Önceden ısıtılmış sütle karıştırın.

Sonra hazırlamış olduğumuz karışımın üzerindeki köpükleri alarak cam kaselere paylaştırın.
180 derece fırında içi su dolu başka bir tepsiye dizerek 25-30 dk pişirin.

Servis ederken kapları ters çevirek başka bir tabağa çıkartın. veya çıkarmadan tarçınla servis edin.(dolapta 1 gece kalırsa daha rahat çıkar)

Diyetteykende artık tatlı yiyebilirsiniz:)Afiyet olsun…

KAR

İçime yağan karlar kifayetsiz, geç kalmış  geceye ve öyle derinden suskun ki  beyazlar ,üşütüyor sadece… Bu ağaçlar çiçeğe durmaya hazırlanmışken örtüyor  toprağımı , donduruyor tekrar hayatın anlamlı karmaşasını tamda çözülüyorken buzları geceye, kayboluyor tüm yıldızlar… Beyaz bir masal düşüyor omuzlarımdan tutsak kalan şehrime… Sessiz, güçsüz, çaresiz… Kalbi leke tutmuş şehrime geliyor beyaz kış sorgusuz sualsiz ve uzakta ararken kaçısı yakından bir yerlerden yankılanıyor tüm sözcükler… İçimde kalan tüm yakıcı kelimelere buz püskürtüyor buzdan şovalyeler… Gecenin siyahına inat beyazı resmediyor sırlarım… Kaçışlar sonuçsuz… Geceler uykusuz… Toprağım bembeyaz… İçime fırtınan hükmediyor bu gece, yıkıp geçiyor onarılan kalelerimi ve dökülüyor yapraklarım bir bir boşluğa… Beklediğim bu ani kış değildi ama şimdi korkutuyor bilinç altımda eriyen sularla dağılan hatıralar…  Bu bir anlık darbelerle yenilip, sende boğulmamı istiyorsa da tüm kara kışlar, baharlardan kalma umutlarımın direnişine şahit oluyorlar… Bitmeyen savaşıma yenik düşecek biliyorum yine tüm beyazlar ve geceler hiçbir zaman aydınlık olmayacak , kayıp verecek ve kırılacak yeşeren tüm dallar… Üşümez ayazda çarpan bir yürek bunu hiç bilmiyorlar ve benim bu sessizliği neden aradığımı bilmeden kapatıyor gökyüzümü kötü kalpli bulutlar…  Birazdan yorulur ve uykuya dalar şehrim, karanlığın içinde kaybolur…Kapatırım anılarımın kapılarınıda gözlerim gibi ve unuturum bir an üşümeyi… Sesin yankılanırken aslında çok yakından ben de seni seyrederim pembe rüyalarımdan, çok uzaklardan, üşüten kara kışımdan… Sen de kapa gözlerini ve bu gece beyazın dondurduğu şehrime gel… Kara bulutların ardından çıkacak yıldızları bekleyelim beraber ve oturalım çiçek vermeye hazır ağacımın en tepesine, beni yaralamayan sözcükler karalıyalım edebiyatıma… Oysa bunlar omzuma düşen beyaz masallar ve sensizlik…

İçime yağan karlar kifayetsiz, geç kalmış  geceye ve öyle derinden suskun ki  beyazlar ,üşütüyor sadece ve ben bu gece farkettim ki gözlerimdeki yaşları silerken esen rüzgar, özlediğim tek şey ılık bir esinti ve buzlarımı eritcek yazdan bozma bir bahar… 

                                                    Güzin GÜZEY